مشخصات محصول:
محیط کشت تیوسولفات سیترات نمک‌های صفراوی ساکاروز که به اختصار TCBS آگار نیز نامیده می‌شود ، یک محیط کشت انتخابی و افتراقی است که برای جداسازی گونه‌های ویبریو به کار می‌رود.
TCBS دارای pH بسیار بالایی (8/5-9/0) است که رشد فلورهای روده‌ای (غیر از گونه‌های Vibrio) را سرکوب می‌کند. نمک‌های صفراوی موجود در این آگار نیز از رشد میکروارگانیسم‌های گرم مثبت جلوگیری می‌کنند.
رنگ کلنی‌های ایجاد شده روی TCBS آگار، به توانایی ارگانیسم در تخمیر ساکاروز بستگی دارد. در صورت تخمیر ساکارز، کلنی‌های زرد رنگ و در صورت عدم تخمیر، کلنی‌ها سبز رنگ خواهند بود.
به‌طور مثال ویبریو کلرا در TCBS آگار کلنی‌های زرد ایجاد می‌کند، اما ویبریو پاراهمولیتیکوس کلنی سبز تولید می‌کند.
ترکیبات محیط کشت TCBS آگار
- عصاره مخمر، پپتون باکتریولوژیکی: نیتروژن، ویتامین‌ها و اسیدهای آمینه موجود در TCBS آگار را تأمین می‌کند.
- سدیم تیوسولفات، سدیم سیترات: عوامل انتخابی که pH قلیایی را برای مهار ارگانیسم‌های گرم مثبت و سرکوب کلی‌فرم‌ها تامین می‌کنند.
- صفراي گاو: نمك‌هاي صفراوي رشد ميكروارگانيسم‌هاي گرم مثبت را مهار مي‌كنند.
- ساکارز: کربوهیدرات قابل تخمیر که به تشخیص گونه‌ی ویبریو کمک می‌کند.
- سدیم کلرید: رشد مطلوب و فعالیت متابولیکی هالوفیلی گونه‌ی ویبریو را فراهم می‌کند. ویبریوها برای رشد به نمک نیاز دارند که غلظت آن برای گونه‌های مختلف متفاوت است. این موضوع سبب تقسیم ویبریوها به دو دسته‌ی غیر هالوفیلیک (V. cholerae و V. mimicus) و گونه‌های هالوفیلیک می‌شود. گونه‌های غیر هالوفیلی در آگار مغذی رشد می‌کنند اما گونه‌های هالوفیلیک برای رشد نیاز به مکمل نمک در محیط کشت خود دارند.
- فریک سیترات: فریک سیترات به همراه تیوسولفات سدیم به عنوان شاخصی برای تشخیص تولید سولفید هیدروژن عمل می‌کند.
- آگار: عامل جامد کننده
- تیمول بلو: نشانگر (اندیکاتور) pH
pH 8.6 ± 0.2 در دمای 25 درجه سانتی‌گراد.
توجه: در محیط کشت TCBS آگار از افزایش pH برای افزایش رشد گونه‌های ویبریو استفاده می‌شود، زیرا معمولا این ارگانیسم‌ها به محیط‌های اسیدی حساس هستند.
